Dikiş Serüvenim

Dikiş serüvenim küçük bir kızken başladı. Kocaman bir bebeğim vardı, ve onun bir sepet dolusu kıyafeti.Elime iğne iplik almayı öğrendikten sonra( çok meraklı bir çocuktum,herşeyi öğrenmek isterdim.)bebeklerime kıyafetler dikmeye başladım. yanımızdaki evde parayla dikiş diken bir teyze vardı,kızı arkadaşımdı. Artan kumaşlardan getirir, beraberce bebeklerimize elbiseler dikerdik. Biraz daha büyüyünce eski kıyafetleri bozup kendime kimsede olmayan(!) giysiler tasarlamaya ve dikmeye başladım. Bu arada dikiş makinesi kullanmayı öğrendim. Bu konuda en büyük yardımcım annem oldu. Nur içinde yatsın. Bana bıkmadan usanmadan patron çıkarmayı , yaka takmayı ve daha bir çok şeyi öğretti. Boza yapa , kese dike yıllar geçtikçe epey yol aldım. Farklı şeyler farklı kıyafetler giymeyi seviyorum. patronları aylık çıkan Burda dergisinden çıkarıyorum. artık internetten de patron çıkarabiliyorum. Eğer siz de netten patron edinmek isterseniz buradan siteyi ziyaret edebilirsiniz.

Evde o kadar çok kumaş birikti ki, hepsini dikmek sanırım çok fazla zaman alacak. kumaşçıları gezip ,bol bol almışım. hele son zamanlarda pazarda da kumaş satılmaya başlayınca( özellikle parça kumaşlar çok güzel, içlerinden öyle güzel şeyler çıkıyor ki,)renklerin büyüsüne kapılıp almış da almışım. zaten bu renk konusu benim zayıf yanım, bir şeyin işlevinden çok rengi önplandadır benim için. olmadık renkler arar, bulunca da çocuk gibi sevinirim. Renk terapisi denen şey sanırım en çok beni etkiler kesin. evdeki kumaşlardan bazıları, hepsi de model ve sabır bekliyor.

Bu da konforlu bir ev, çünkü kumaştan, yumuşacık. nette gezerken rastladım. evdeki artan kumaşları değerlendirmek için iyi bir yol. çünkü bu benim gibi dikişe meraklıysanız, bu kumaşlar bazen bir dağ halini alabiliyor. bu da o dağları eritmek için iyi bir fikir. çocukların odası için harika bir dekor.